معماری در خدمت طراحی

تینا کنتنر ( Tina Kentner ) معماری است که در بخش طراحی هویت گروه رنو مشغول به فعالیت است. آیا فکر می‌کنید که در جایگاه اشتباهی قرار دارد؟ دقیقاً بر عکس. مهارت‌های تینا برای بسیاری از پروژ های کلیدی گروه رنو بسیار حیاتی بوده است؛ یکی از تازه‌ترین پروژه‌هایی که وی در آن مشارکت داشته طراحی خانه‌ای است که جزو اکوسیستم خودروی مفهومی رنو سیمبیوز است. پروژه دیگری که وی در آن فعالیت داشته طراحی ایستگاه‌های روبو خودروی رنو ایزی-گو است که در نمایشگاه خودروی ۲۰۱۸ ژنو به نمایش درآمد. در این مقاله می‌خواهیم با تینا آشنا شویم.

سابقه شما چیست و چه مدتی است در رنو مشغول به فعالیت هستید؟

من یک معمار حرفه‌ای هستم. من معماری را در آلمان فرا گرفتم و در زمینه‌های مختلفی کار کرده‌ام: از مدیریت رویدادها تا طراحی، همچنین در زمینه معماری داخلی و معماری ساختمان فعالیت‌هایی داشته‌ام. من پیش از اینکه ده سال قبل به دپارتمان طراحی رنو ملحق شوم همواره برای آژانس‌های طراحی کار می‌کردم. اخیراً در بخش طراحی هویت گروه مشغول شده‌ام که وظیفه نظارت بر پروژه‌هایی مانند ساخت ساختمان برای تیم‌های گروه، برپایی غرفه‌ها در نمایشگاه‌های خودرو و توسعه طراحی داخلی را بر عهده دارم. همچنین در دو بخش پروژه‌های طراحی در مقیاس بزرگ و کوچک کار می‌کنم.

چگونه یک معمار در بخش طراحی یک خودروساز شکوفا می‌شود؟

هدف یک معمار نباید تنها انجام "ساخت و ساز" باشد چرا که معماری حرفه‌ای غنی و متنوع است. من در رابطه با معماری داخلی، شاخصه‌های هویت و محیط گرافیکی برندهای گروه رنو با طراحان گرافیک و سایر دپارتمان‌های گروه که در هر پروژه‌های مختلف مشارکت دارند همکاری خوبی دارم.

بخش بسیار جالب موضوع این است که هویت را در سراسر جهان مثلاً در استودیوی طراحی ماهواره‌ای رنو در هند، رومانی و برزیل و همچنین در مکان‌های مختلف مانند نمایشگاه‌های خودرو، نمایندگی‌ها و غیره گسترش دهیم.

به علاوه اینکه من از کار کردن در پروژه‌های جانبی سرگرم کننده‌ای مانند فروشگاه‌های موقت محصولات Initial Paris رنو، تحقیقات تیم طراحی رنو بر روی خودروهای لوکس و نمایشگاه خودروهای کوپه لذت می برم. همانطور که می‌بینید کار من بسیار غنی است.

شما حتماً زمانی که متوجه شدید رنو ایده طراحی یک خانه برای سیمبیوز و یک ایستگاه برای ایزی-گو را دارد خیلی هیجان زده شدید؟

این پروژه‌ها قطعاً بدترین پروژه‌ها برای یک معمار هستند! از آن پروژه‌هایی که هر روز و شاید سالی یک بار هم از آنها نمی‌بینید. به چالش کشیده شدن با چنین پروژه‌هایی لذت بخش است و به معنای واقعی انسان را قوی می‌کند.

به طور مثال برای خانه‌ای که جزو اکوسیستم خودروی مفهموی سیمبیوز است ما با شرکت طراحی "مارچی" که از طریق یک مسابقه برگزیده شده بود و همچنین شرکت مختلف فرانسوی برای طراحی داخلی آن همکاری کردیم. این اتفاق منجر به تبادل نظرات خوبی با متخصصان و طراحان دیگر شد.

در پروژه ایستگاه ایزی-گو شما ایده پرداز بودید؟

ایده من از آنچه که روزانه جذب می‌کنم می‌آید: مهماری، مبلمان، طراحی گرافیکی، هنر و چیزهای دیگر. کار کردن با مقیاس‌های خیلی متفاوت به بزرگی ساختن یک ساختمان تا کوچکی جزئیات طراحی‌های کوچک بسیار جالب است.

منبع الهام بخش من برای طراحی ایستگاه خودروی مفهومی ایزی-گو معماری پیش ساخته، مبلمان خیابانی و طراحی ناب یک میز اتاق نشیمن بود که من عاشق آن هستم. هدف ما این بود که به جای خلق یک هویت قدرتمند برای ایستگاه، آن را در بافت شهر قرار دهیم. حتی اندازه آن باید با توجه به مکانش سازگار باشد، از این رو ایده بلوک‌های مختلف را به کار گرفتیم.

از آنجایی که ما از طریق گوشی‌های هوشمندمان به محیط اطراف خود متصل هستیم دیدن یک ایستگاه که از راه دور قابل تشخیص باشد دیگر ضروری نیست. با این حال ما با نورپردازی غیر مستقیم در بخش‌های مختلف ایستگاه به آن یک هویت بصری دادیم.

نکته مهم دیگر این بود که استحکام و قدرت ایستگاه را نشان دهیم که به این منظور از بلوک‌های فلری و روکش آلومینیوم استفاده کردیم. رنگ‌های استفاده شده نیز با رنگ خودرو یکسان است با این تفاوت که رنگ استفاده شده در ایستگاه مات و رنگ استفاده شده در خودرو براق هستند.

ما قبلاً هم در پروژه سیمبیوز این یکپارچگی میان شیء و خودرو را ایجاد کردیم. رنگ مسی بدنه سیمبیوز با رنگ نمای ساختمان یکسان بود. به علاوه سوراخ‌های روی نمای ساختمان نیز از خودرو الهام گرفته شده بود که برای دستیابی به بیشترین یکپارچگی با خودرو به سختی روی آن کار کردیم. تمام این کارها و تلاش‌های از تمایل ما برای ایجاد یکپارچگی در پروژه‌ها نشات می‌گیرد.

سابقه شما به عنوان یک معمار زمانی دارایی گرانبهاتری است که روی پروژه‌های مرتبط با حمل و نقل در آینده کار می‌کنید مثل همین کاری که در حال حاضر انجام می‌دهید.

قطعاً. معماری و طراحی خودرو بسیار مکمل یکدیگرند، حتی اگر خیلی آشکار نباشد. از زمانی که رنو قصد دارد فعالیت خود را بر روی حمل و نقل اشتراکی متمرکز کند، اهمیت عناصر طراحی و معماری جایگاه مهمتری پیدا کرده‌اند.

موضوع مهم این است که به یاد داشته باشیم که شهرهایی مانند پاریس تثبیت شده هستند و ما واقعاً نمی‌توانیم تغییری در زیرساخت‌های انها به وجود بیاوریم. اما می‌توانیم به آنها کمک کنیم که با در نظر گرفتن یک رویکرد متفاوت به معماری و تلاش برای کاهش آلودگی هوا، آلودگی صوتی و... بهبود پیدا کنند. پروژه‌هایی مانند ایزی-گو چنین هدفی را دنبال می‌کنند و واقعاً هیجان انگیز است که در چنین پروژه‌هایی مشارکت داشته باشی.

توصیه شما به معماران جوانی که تمایل دارند در یک گروه یا برند بزرگ کار کنند چیست؟

نکته مهم است که تجربه کار در پروژه‌هایی با مقیاس‌های مختلف را به دست آورند. شما باید بتوانید افق‌های دید خود را از طریق کسب تجربیات مختلف مانند معماری، حضور در رویدادها، طراحی و غیره گسترش دهید. این کار ذهن و چشم را تمرین می‌دهد و به شما امکان می‌دهد به عنوان مثال در طراحی کلی یک برند کار کنید؛ آن را تفسیر کرده و به آن زندگی ببخشید.

حرکت از اجزای مقیاس بزرگ به اجزای مقیاس کوچک و برعکس می‌توانند به شما کمک چشمگیری کند. کار کردن بر روی اجزای مقیاس کوچک برای معمارانی که همیشه روی اجزای مقیاس بزرگ کار می‌کنند سخت خواهد بود.

و البته مهم است که کنجکاو باشند، چیزهای جدید بیاموزند و موارد مختلفی را کشف کنند. من به شخصه، در مورد مهارتهای هنری فردی به سرامیک و بافندگی علاقه دارم. اینها چیزهایی هستند که با دست ساخته می‌شود اما می‌توانند به کسی که در زمینه صنعتی فعالیت می‌کند کمک کند؛ این کار شما را به سمت پیدا کردن ایده‌ها و راه حل‌ها برای جزئیات حرکت می‌دهد که در پروژه‌های بزرگ مانند خودروهای مفهومی می‌تواند تفاوت‌های بزرگی ایجاد کند.

منبع: رنو