چگونه بهترین روغن را برای موتور خودرو انتخاب کنیم؟

نویسنده: علیرضا کرامتیان، سرپرست پشتیبانی فنی و خدمات پس از فروش شرکت رنوپارس

شاید بتوان چنین گفت که روغن موتور یکی از مهم‌ترین نگرانی‌ها و دغدغه‌های صاحبان خودرو باشد و همواره ذهن ایشان را در خصوص زمان تعویض، نوع روغن و چگونگی تهیه آن مشغول می کند و از همه سخت‌تر تهیه کردن روغن اصل و تقلبی نبودن آن است. در این میان توصیه و اظهارنظر بعضی از افراد غیرمتخصص و سودجو نیز بر این نگرانی‌ها دامن زده و موجب سردرگمی بیشتر افراد می‌شود. همچنین هرچند وقت یک‌بار در جراید، روزنامه‌ها و تلویزیون، اخباری در خصوص پیدا کردن کارگاه‌های ساخت و جعل روغن‌های تقلبی می‌شنویم که بر چالش‌ها می‌افزاید.

هدف از نوشتن این مقاله، ارائه اطلاعاتی با ساده‌ترین روش در خصوص روغن موتور و وظایف آن و همچنین معرفی رایج‌ترین استانداردهای مربوط به روغن موتور است تا اطلاعات، دانش و معلومات صاحبان خودرو در این خصوص کامل شود. هدف از این مقاله پرداختن به جزئیات نیست زیرا این کار ممکن است موجب سردرگمی بیشتر صاحبان خودرو شده و کمکی به انتخاب روغن صحیح نکند، هدف این است که بتوانیم درک صحیحی از آنچه در دفترچه راهنمای خودرو درج شده است، داشته باشیم و بفهمیم که علت اینکه تاکید شده است که از روغن خاصی استفاده کنیم، چه چیزی است.

شاید جملاتی مانند موارد زیر را از بعضی افراد که مدعی داشتن تجربه زیاد در خصوص خودرو می باشند، شنیده باشید:

• در تابستان از روغن 20w50 و در زمستان از روغن 10w40 استفاده کنید!
• فقط روغن با برند xxxxxxx که اصل باشد را تهیه کن و به هیچ چیز دیگری توجه نکن، این روغن بهترین عملکرد را دارد!
• یک نفر شش ماه پیش یک روغن به من پیشنهاد کرد، تهیه کردم و ریختم تو موتور ماشینم، از اون موقع تا الان هشت هزار کیلومتر با خودرو حرکت کرده ام، دیروز گیج روغن رو کنترل کردم، رنگ روغن همانند روز اول، مثل عسل بود!
• چند روز پیش رفتم نمایندگی، روغن تو موتور ریخته اند و یک مقدار کمی که زیاد اومده بود رو گذاشته بودند توی ماشین، یه کم از اون رو ریختم داخل درب ظرف روغن، مثل آب بود، فکر کنم روغن تقلبی بوده، خیلی نگرانم!
• روغن، فقط اون روغن‌های قدیم که تو پیکان مدل 1352 می ریختیم، خیلی غلیظ بودند، روغن‌های الان به درد نمی خورند، مثل آب میمونند!

اینها نمونه نظرها و توصیه هائی است که معمولا توسط افراد غیرمتخصص و افرادی که دارای اطلاعات مناسب و به روزی نیستند، عنوان می‌شود. برای اینکه در خصوص روغن موتور بیشتر بدانیم و روغن مناسبی برای خودرو تهیه کنیم، لازم است در خصوص وظایف روغن اطلاعات روغن موتور علاوه بر روانکاری و کاهش اصطکاک قطعات موتور، عمل خنک کاری بعضی از اجزاء داخلی موتور که امکان کاهش دمای آنها به وسیله مایع خنک کننده موتور وجود ندارد را نیز انجام می دهد. بطور مثال قطعاتی مانند پیستون، گژین پین، شاتون به دلیل اینکه دارای موقعیت قرارگیری خاص هستند و همواره در حال حرکت و یا چرخش هستند و  امکان ارسال مایع خنک کننده جهت خنک کاری آنها وجود ندارد، توسط روغن انجام می گیرد.

تفاوت توان (اسب بخار) و گشتاور چیست؟

برای معرفی کارایی موتور معمولاً از دو مشخصه استفاده می‌شود، توان برحسب اسب بخار و گشتاور برحسب نیوتن متر که در میان این دو، اسب بخار بیشتر به کار می‌رود.

بیشتر بخوانید...

جمهوری نرم افزار: یک چالش هیجان انگیز

رنو فرانسه به عنوان یکی از پیشگامان توسعه حمل و نقل پایدار چندی پیش از برنامه استراتژیک رنولوشن خود پرده برداری کرد که یکی از نکات برجسته آن برنامه ای تحت عنوان جمهوری نرم افزاری ...

بیشتر بخوانید...

چگونه از کولر خودرو نگهداری کنیم؟

سیستم تهویه مطبوع خودرو یکی از پرکاربردترین سیستم‌هایی است که در فصل گرما، مورد استفاده قرار می‌گیرد و عدم عملکرد صحیح و یا کاهش کارائی آن، نارضایتی و شکایت ..

بیشتر بخوانید...

وظیفه دیگر روغن، شستشوی جرم ها، کثیفی ها و پاکسازی رسوب های حاصل از عملکرد موتور و احتراق است. روغن موتور جرم ها، کثیفی ها و رسوبات را شسته و در خود حفظ می کند، این مواد که  از گرمای زیاد احتراق و اصطکاک بین قطعات و در هنگام کارکرد موتور ایجاد می شوند، هنگام سرویس دوره ای به همراه روغن و فیلتر روغن تخلیه می شوند.

اگر رنگ و شرایط ظاهری روغن بعد از هشت هزار کیلومتر پیمایش، پایدار مانده است و تغییری نکرده است، دلیل بر کیفیت بالای روغن نیست بلکه برعکس ساختار این روغن به شکلی است که یا توانائی پاکسازی و شستشوی جرم ها و کثیفی ها را ندارد و یا اگر هم دارد، نمی تواند آنها را در خود حفظ کند بلکه فقط آنها را در داخل موتور جابجا می کند؛ یعنی رسوبات، جرم ها و کثیفی ها را از روی قطعات جدا کرده و در جاهائی که جریان روغن در آن کمتر است، انبار می کند که پیامد این جابجائی و انبار کردن، این است که وقتی حجم و مقدار این مواد زائد افزایش پیدا کرد، ممکن است از جای خود حرکت کرده و در لابلای قطعات حساسی مانند رینگ ها و یاتاقانها منتقل شده و موجب اختلال در عملکرد آنها شود و نهایتا موجب رسیدن آسیب جدی به موتور گردد.

وظیفه دیگر روغن این است که از اکسیده شدن قطعات فلزی داخل موتور جلوگیری به عمل آورد. جنس بیشتر قطعات داخلی و حساس موتور از فلزاتی است که استعداد ترکیب شدن با اکسیژن هوا را داشته و خیلی سریع اکسیده می شوند (زنگ می زنند). قرار گرفتن پوشش نازک توسط روغن بر روی قطعات داخلی موتور موجب می‌شود تا هوا به سطح قطعات نرسیده و از اکسیده شدن آنها جلوگیری کند.

استانداردهای زیادی در خصوص روغن وجود دارد که قدیمی ترین و معتبرترین آنها مربوط است به دو موسسه از کشور آمریکا که تحت عنوان API و SAE ارائه شده است.

API مخفف American Petroleum Institute و مربوط به انجمن نفت آمریکا و در خصوص کیفیت و کارآئی روغن است. همچنین SAE مخفف Society of Automotive Engineers است که توسط انجمن مهندسین خودرو آمریکا ارائه شده و بیانگر گرانروی، ویسکوزیته، لزجت و چسبندگی روغن است.

به عبارت خیلی ساده باید در انتخاب روغن به این نکته توجه کنیم که روغنی که برای خودروی پیکان کاربراتوری مدل 1350 توصیه شده است، به هیچ عنوان نمی تواند برای خودروی رنو تندر مدل سال 1390 مورد استفاده قرار بگیرد و چنانچه با کیفیت ترین روغن برای خودروی پیکان را در موتور رنو تندر مورد استفاده قرار دهیم، یاتاقان ها و دیگر قطعات حساس موتور، خیلی سریع آسیب خواهند دید. زیرا به عنوان مثال ضخامت فیلم روغن (لقی یا فاصله بین لنگِ میل لنگ و یاتاقان) در موتور پیکان مدل 1350 حدود یک دهم میلیمتر است ولی ضخامت فیلم روغن در موتور تندر حدود یک صدم میلیمتر است، همچنین مواد به کار رفته در ساخت قطعات خودرو پیکان مدل 1350 با مواد به کار رفته در قطعات موتور رنو تندر 90 متفاوت بوده و تکنولوژی ساخت آنها کاملا با هم متفاوت است. میزان لقی قطعات، میزان اصطکاک و دمای کارکرد، در این دو موتور کاملا با هم فرق دارند، گشتاور و توان تولید شده در این دو موتور، سیستم سوخت رسانی و حتی کیفیت و سوخت به کار رفته در آنها یکی نیست لذا خصوصیات روغن مورد استفاده در این دو موتور نمی توانند مانند یکدیگر باشند.

چنانچه روغن توصیه شده برای موتورهای پیکان و رنو تندر 90 را با هم مقایسه کنیم، روغن موتور پیکان غلیظ و روغن موتور رنو تندر 90 خیلی رقیق به نظر می رسد؛ به زبان خیلی ساده می توان چنین عنوان کرد که چون فیلم روغن (لقی یا فاصله بین لنگِ میل لنگ و یاتاقان) و لقی مابین قطعات داخلی موتور پیکان، نسبت به موتور رنو تندر 90 بیشتر است لذا برای پر کردن این فاصله، به روغنی غلیظ تر نیاز است در غیر این صورت روغن از مابین یاتاقان و لنگِ میل لنگ، به دلیل فاصله زیاد، فرار کرده و هم یاتاقان و هم میل لنگ آسیب خواهند دید. همچنین چنانچه روغن توصیه شده برای خودروی پیکان را در موتور رنو تندر 90 مورد استفاده قرار دهیم، چون فاصله بین لنگِ میل لنگ و یاتاقان و نیز لقی بین قطعات دیگر خیلی کمتر است، نفوذ روغن به سختی انجام گرفته و این قطعات نیز آسیب خواهند دید. مطابق آنچه در خصوص استانداردهای روغن عنوان شد، در اینجا شاخص کیفیت روغن مطرح است لذا با استاندارد API بررسی می گردد.

از طرفی دیگر دمای موتور خودروی رنو تندر 90 در هنگام کار، بالاتر از دمای موتور خودرو پیکان مدل 1350 است. ضریب تراکم، توان، گشتاور آن بیشتر و لقی و خلاصی قطعات کمتر است لذا روغن موتور خودروی رنو تندر 90 در معرض تنش حرارتی بیشتری قرار دارد و لازم است تا در اثر تغییرات و تنش های حرارتی، همواره پایداری، ویسکوزیته، لزجت، گرانروی و چسبندگی آن بیشتر بوده و کمتر افت کند. بر اساس آنچه در خصوص استاندارد SAE توضیح داده شد، ویسکوزیته، لزجت، گرانروی و چسبندگی، توسط این شاخص قابل بیان است.

حالت Eco: با نحوه کار و زمان استفاده از آن آشنا شوید

احتمالا شما هم در اتومبیل های امروز به گزینه ای روی داشبورد یا فرمان خودرو برخورد کرده اید که در ابتدای امر برایتان مبهم بوده است. گزینه های حالت Eco!

بیشتر بخوانید...

چرا هنگام ترمز زدن فرمان خودرو شما می لرزد؟

آیا تا به حال با ماشین خود که روان کار می کند، متوجه شده اید که در یک روز سرد و در هنگام ترمز گرفتن، ناگهان فرمان شما شروع به لرزیدن می کند؟

بیشتر بخوانید...

دلیل روغن زدن شمع خودرو چیست؟

احتمالا برای شما هم پیش آمده که در زمان انجام سرویس دوره ای خودروی خودتان، با روغنی شدن پایه های شمع خودرو مواجه شده باشید یا حتی متوجه شدید که شمع ها روغن زده اند.

بیشتر بخوانید...

کیفیت روغن‌های مختلف توسط انجمن نفت آمریکا و بر اساس استاندارد API، به دو گروه تقسیم شده است: گروه اول روغن موتور برای خودروهای بنزینی که با علامت S تعیین شده و گروه دوم در خصوص روغنهای موتور دیزلی است که با علامت C مشخص شده است و سطح کیفیت هر یک از روغنهای این دو گروه، بوسیله حروف الفبای انگلیسی و بعد از S یا C نوشته می شود.

در تصویر بالا می توانید سطح کیفیت روغن که SL است را مشاهده نمائید.

مطابق آنچه عنوان شد، کیفیت روغن با استاندارد SL از کیفیت روغن با استاندارد SJ بالاتر و کیفیت روغن با استاندارد SM از کیفیت روغن با استاندارد SL بالاتر است.

در جدول فوق می توانید مشخصات و نوع روغن مربوط به خودروها را بر اساس سال ساخت آنها و بر اساس استاندارد API مشاهده کنید. چنانچه خوب دقت فرمائید در جمله آخر توصیه شده است که برای اطلاع از نوع روغن مورد نیاز برای خودروی خود، لازم است تا به دفترچه راهنمای مشتری مراجعه کنید.

تفاوت بین روغن‌های مینرال(Mineral)، سینتتیک (Synthetic) و نیمه سینتتیک (Synthetic) چیست؟

روغن‌های مینرال

روغن‌های مینرال یا معدنی از لحاظ دسته بندی، جزء روغن‌های صنعتی قرار می گیرند؛ بو و مزه ندارند و کاملا شفاف هستند و  بطور کلی برای انتقال حرارت در صنعت کاربردهای فراوانی دارند. از آنجا که میزان رسانائی الکتریکی این روغن ها صفر است لذا برای خنک کردن قطعات الکترونیکی به کار می روند. روغن معدنی، یکی از محصولات جانبی است که دارای ماهیت مایع است و در هنگام پالایش نفت خام برای تولید بنزین و دیگر فرآورده‌های نفتی به وجود می‌آید. ویسکوزیته و یا همان گرانروی این نوع روغن ها را توسط فرآیندهائی که انجام می گیرد، می توان تا حد زیادی پائین آورد. در شکل فوق می توانید تصویری از یک روغن مینرال را مشاهده کنید.

 روغن‌های سینتتیک

روغن‌های سینتتیک از طریق فرایندهای مصنوعی طراحی شده و در آزمایشگاه ها ساخته می شوند. ابتدا این نوع روغن برای موتورهای جت مورد استفاده قرار می ‌گرفتند اما با گذشت زمان و به دلیل برخورداری از مزایای زیادی که نسبت به روغن‌های معدنی داشتند و با توجه به نیازی که در طراحی موتورهای جدید بوجود آمد، جایگاه ویژه‌ای پیدا کردند و به عنوان روغن موتور خودرو هم مورد استفاده قرار گرفتند.

معمولاً قسمت عمده آن شامل محصول جانبی نفت خام است ولی پس از آن در یک فرآیند خیلی دقیق، تبدیل به محصولی می شوند که در موتورهائی که تحت فشار بیشتری کار می کنند، مورد استفاده قرار می گیرند. هر تولیدکننده ای استانداردهای خاص خودش را دارد که تعیین می کند این مواد خام با چه نسبتی با یکدیگر ترکیب شوند تا کیفیت محصول خروجی به حد مطلوب برسد.

به عنوان مثال روغن‌های تولید شده در شرکت های elf، Total، Behran، LIQUI MOLY و غیره ممکن است اندکی از لحاظ ترکیبات و فرمول متفاوت باشند؛ دقت شود که همگی این روغن ها حداقل الزامات کیفی لازم در همه ابعاد را دارا هستند. به عنوان مثال اگر یک تولید کننده، روغنی با استاندارد SN ارائه کرده است، قطعا حداقل کیفیت لازم را دارد ولی ممکن است با اضافه کردن یک ماده خاص و یا اندک تغییری در فرمول، به عملکرد بالاتری دست یافته باشد که این موجب می‌شود تا بهره وری روغن مربوطه افزایش یابد.
 
روغن‌های سینتتیک دارای مزیت های خیلی بیشتری نسبت به روغن‌های معدنی یا مینرال هستند که می توان به موارد زیر اشاره داشت:

• این روغن ها خیلی راحت تر می توانند با تغییرات، نوسانات و تنش های دمائی تطابق داشته باشند و در نتیجه کیفیت روانکاری آنها خیلی بهتر است.
• این روغن ها در دماهای پائین، عملیات پاکسازی ذرات، جرم ها و رسوبات را بهتر می توانند انجام دهند.
• این روغن ها عملیات جلوگیری از اکسیداسیون و خوردگی را با کیفیت بالاتری انجام می دهند.
• میزان کارکرد آنها بیشتر بوده و عملکرد آنها در مقایسه با روغن‌های معدنی فوق العاده است.
• بازه های زمانی تعویض این روغن ها نسبت به روغن‌های معدنی خیلی بیشتر است.
• کارائی بالای این روغن موجب می‌شود تا میزان اصطکاک بین قطعات موتور کمتر شده و کاهش اصطکاک، موجب پائین آمدن مصرف سوخت، میزان آلایندگی و کاهش گاز CO2 شود.

از آنجا که روغن‌های سینتتیک بصورت مصنوعی و بر اساس فرمول های خاصی ساخته می شوند لذا این امکان را دارند که با توجه به مشخصات موتور مورد نظر تولید شوند. بدین ترتیب بعضی شرکت های خودروسازی که مزیت رقابتی آنها بر اساس کیفیت بنا نهاده شده است، برای اینکه موتور خودروهای تولیدی آنها دچار نقص کمتری شوند، بیشترین بهره وری را داشته و طول عمر بالائی داشته باشند، مشخصات فنی موتورهای نصب شده بر روی خودروهای تولیدی خود را به شرکت تولید کننده روغن ارائه می دهند تا آن شرکت سازگارترین و مناسب ترین روغن را برای آن موتور تولید کرده و به همین دلیل است که بعضی از این شرکت های خودروسازی، تولید کننده روغن خاصی را به مشتریان خود معرفی می کنند.

بدین ترتیب شرکت تولید کننده روغن موظف می‌شود تا بصورت اختصاصی، روغنی با بالاترین کیفیت و بیشترین سازگاری را برای موتور مورد نظر تولید کند، البته این بدین معنی نیست که روغن‌های تولید شده توسط شرکت های دیگر دارای کیفیت و سازگاری مناسب برای آن موتور نیستند و کارآئی لازم را ندارند؛ به عنوان مثال شرکت رنو برای محصولات تولیدی خود در ایران روغن‌های شرکت elf را توصیه می کند زیرا فرمول روغن‌های تولید شده توسط این تولید کننده، دارای بیشترین سازگاری با موتورهای گروه تولیدی رنو را دارند.

روغن‌های نیمه سینتتیک

روغن‌های نیمه سینتتیک و یا نیمه مصنوعی از ترکیبات روغن پایه معدنی و روغن مصنوعی ساخته شده است. این روغن نسبت به روغن تمام سینتتیک کیفیت پایین تری دارد اما تحت شرایط عملیاتی شدید، دمای بالا و فشار زیاد، دارای عملکرد بهتری نسبت به روغن‌های معمولی می باشند، به عبارت دیگر روغن نیمه سینتتیک مخلوطی از روغن‌های مینرال و مصنوعی است، کارائی این روغن ها از روغن‌های مینرال بیشتر و از روغن‌های سینتتیک کمتر است.

استاندارد SAE

همانطور که عنوان شد این درجه بندی صرفاً بر اساس گرانروی، لزجت، ویسکوزیته و چسبندگی است و توسط انجمن مهندسین خودرو آمریکا ارائه شده است.

روغن‌های موتور از لحاظ تغییرات گرانروی، لزجت، ویسکوزیته و چسبندگی به دو دسته کلی تقسیم می شوند: روغن‌های تک درجه ای(Mono Grade) و روغن‌های چند درجه ای(Multi Grade).

روغن‌های تک درجه ای نیز به دو دسته تقسیم می شوند، دسته اول که دارای حرف  W هستند و دسته دیگر که فاقد حرف W هستند. در واقع W، حرف اول کلمه Winter است که به معنی زمستان می باشد. اگر به همراه SAE حرف W بکار رفته باشد (مانند SAE 10W)، معرف روغن‌هایی است که در محیط های سرد مناسب بوده و کاربرد دارند. روغن‌هایی که حرف W در جلوی آنها قید نشده است و یا به عبارت دیگر استاندارد SAE به تنهائی بر روی مشخصات ظرف آنها قید شده است(مانند SAE 40)، برای استفاده در محیط های گرم مناسب هستند. هر قدر عدد SAE بزرگ تر باشد، گرانروی روغن مربوطه هم بیشتر است. این روغن ها به لحاظ کاربردی محدودیت دارند و نمی توان در هر زمان و در هر منطقه آب و هوائی از آنها استفاده کرد.

روغن‌های چند درجه ای حاوی مواد افزودنی خاص هستند و در هنگامیکه موتور سرد است (هنگام استارت موتور) مانند روغن‌های با گرانروی پایین(10 و 20) عمل می کنند و بعد از اینکه موتور روشن شد و مدتی کار کرد و دمای روغن افزایش پیدا کرد، گرانروی آنها به حد گرانروی روغن‌های با گرانروی بالاتر 40 تا 50 می رسد. به عبارت دیگر روغن‌های چند درجه ای از مخلوط کردن درصد مناسبی از یک روغن با گرانروی پائین، با مواد بهبود دهنده شاخص گرانروی بدست می آیند.

موارد کاربرد این روغن ها بسیار گسترده است زیرا دمای روغن در خودروهای جدید در زمانیکه موتور سرد است و راننده قصد دارد تا خودرو را روشن کند (هنگام استارت موتور) با وضعیتی که موتور گرم شده و به وضعیت پایدار رسیده است، تفاوت زیادی دارد لذا اگر از روغن‌های تک درجه ای استفاده شود، برای موتور مشکلاتی ایجاد شده و آسیب خواهد دید. بطور مثال روغن با علامت SAE 10W-40  در درجه حرارت های پایین مانند روغنSAE10W  عمل می کند اما وقتی موتور روشن شد و دمای روغن افزایش پیدا کرد، عملکرد روغن مانند عملکرد روغنSAE 40W  خواهد بود.

در زیر می توانید جدول مربوط به استاندارد SAE را مشاهده کنید.

اعدادی که در بالای جدول فوق نمایش داده شده اند، مربوط به دمای محیطی است که خودرو در آن قرار دارد، دقت کنید که این اعداد مربوط به دمای کاری روغن نیستند.

به عنوان مثال روغن با مشخصات SAE 10W در محیطی که دمای محیط بین 25 درجه زیر صفر تا صفر درجه سانتی گراد باشد، مناسب است و موتور در هنگام استارت و در زمان کارکرد دچار مشکل نخواهد شد ولی اگر این روغن در محیطی که دما در آن بطور مثال 15 درجه سانتی گراد باشد، گرانروی لازم را نخواهد داشت و موتور آسیب خواهد دید.

روغن با گرانروی SAE-40 در محیطی که دما بین 10 تا 45 درجه سانتی گراد باشد، بخوبی وظایف خود را انجام خواهد داد ولی در محیطی که دما بطور مثال 5 درجه زیر صفر باشد، نمی تواند روانکاری مناسبی را ایجاد کند و آسیب دیدن قطعات موتور را به دنبال خواهد داشت.

روغن با گرانروی SAE 10W-60 در مناطقی که دما بین منهای 25 درجه تا 50 درجه سانتی گراد باشد، به خوبی می تواند نقش خود را ایفا کند.

لازم به ذکر است که در بعضی از موتورهای جدید، خصوصا موتورهائی که مجهز به سیستم توربوشارژر هستند، از مبدل (Exchanger) حرارتی روغن استفاده شده است؛ این قطعه در زیر فیلتر روغن نصب شده و با مایع خنک کننده موتور در ارتباط است، این قطعه موجب می‌شود تا دمای روغن هماهنگی زیادی با دمای مایع خنک کننده موتور داشته باشد، به عبارت دیگر وقتی موتور روشن می‌شود، دمای مایع خنک کننده خیلی سریع افزایش می یابد ولی روغن دیرتر گرم می‌شود و رسیدن آن به دمای کاری زمانبر خواهد بود. وجود مبدل حرارتی روغن موجب می‌شود تا دمای روغن سریعتر افزایش یابد و زودتر به دمای کاری برسد و روغن خیلی بهتر بتواند وظایف خود را انجام دهد. در این وضعیت، گرمای مایع خنک کننده موتور به روغن انتقال می یابد. وقتی موتور مدتی کار کرد و دمای روغن افزایش یافت، آنگاه دمای روغن به مایع خنک کننده موتور منتقل می‌شود و موجب می‌شود تا دمای روغن از حدی بیشتر نشود و گرانروی آن افت پیدا نکند و کارآئی روغن در انجام وظایف خود کاهش نیابد.

در پایان به مرور چند نکته و توصیه می پردازیم:

1. همواره باید به آنچه در دفترچه راهنمای مشتری در خصوص نوع و گرانروی روغن توصیه شده است، توجه کرد و به هیچ عنوان نباید بر اساس شنیده ها و توصیه های افراد غیرمتخصص عمل کرد.
2. اگر نسبت به موتور اتومبیل خود بیش از حد حساس هستید، به جای اینکه روغن با کیفیت بالاتر (به طور مثال به جای اینکه روغن با کیفیت SN را به جای روغن با کیفیت SM برای موتور تهیه کنید) را انتخاب کنید، روغن را زودتر از میزان پیمایش و زمان تعیین شده، تعویض کنید. این بدین معنی است که اگر بطور مثال در دفترچه راهنمای خودرو توصیه شده است که از روغن API SM استفاده کنید و آنرا هر 10000 کیلومتر و یا حداکثر یک سال تعویض کنید، ریختن روغن با کیفیت API SN (که دارای کیفیت بالاتری نسبت به API SM است) در موتور کار صحیحی نیست، به جای این کار بهتر است تا روغن را هر 8000 کیلومتر و یا حداکثر ده ماه تعویض کنید.
3. هر وقت که موتور را روشن می کنید، برای چند دقیقه اجازه بدهید تا موتور با دور آرام کار کند تا روغن گرم شود و به دمای کاری برسد و بتواند وظایف خود را بدرستی انجام دهد، گاز دادن ناگهانی و شروع به حرکت با روغن سرد، موجب آسیب دیدن جدی به موتور می‌شود. چنانچه چند دقیقه صبر کنید تا موتور گرم شود و سپس شروع به حرکت کنید، علاوه بر اینکه روغن بهتر می تواند وظایف خود را ایفا کند، ترمز قوی تری نیز خواهید داشت.
4. اگر به هر دلیلی موتور روغن کم می کند، در اسرع وقت به نمایندگی مجاز مراجعه نمائید تا علت کم کردن روغن مشخص شود و مشکل را برطرف کنید، در زمانی که بطور موقت از خودرو استفاده می کنید، حتما می بایست جهت جبران کردن کاهش روغن، از همان نوع روغن استفاده کنید و از روغن با کیفیت و نوع روغن دیگری استفاده نکنید.
5. از آنجا که روغن‌های سینتتیک و نیمه سینتتیک بصورت مصنوعی ساخته می شوند و از طرفی به دلیل اینکه موتور خودروهای جدید در دمای بالا و شرایط سخت و تحت بار کار می کنند لذا همواره مقداری از روغن بخار شده و در فرآیند احتراق موتور، به همراه هوا و بنزین سوخته و از اگزوز خارج می شوند، بنابراین کم شدن اندکی از سطح روغن طبیعی است و صاحبان خودرو نباید نسبت به این وضعیت نگران باشند.
6. به دلیل اینکه روغن‌های سینتتیک و نیمه سینتتیک از مواد مصنوعی ساخته شده اند لذا ممکن است به بعضی قطعات، خصوصا قطعاتی که از لاستیک و پلاستیک ساخته شده اند، آسیب برسانند، به همین باید از روغن کاری قطعات لاستیکی و پلاستیکی بوسیله این روغن های سینتتیک و نیمه سیتنتیک اجتناب نمود و از روغن‌های مینرال استفاده کرد.