چرا شارژ باتری در حالت درجای خودرو اشتباه است

گاهی اوقات ممکن است رانندگی آخرین گزینه ای باشد که به ذهن شما خطور کند. یا حتی به دلیل قوانین موجود مانند طرح کاهش آلودگی هوا یا طرح ترافیک نتوانید زیاد از خودروی خود استفاده کنید؛ حتی ممکن است برای مدت طولانی به سفر بروید و خودروی شما در پارکینگ بدون استفاده بماند.

احتمالاً از دوستان خود شنیده اید که در این حالت برای جلوگیری از خوابیدن باتری خودرو بهتر است هر از چند گاهی ماشین را به مدت چند دقیقه در حالت درجا شارژ نمائید تا مطمئن شوید باتری عمر بیشتری خواهد داشت؛ اما مجله رنو ایران به شما پیشنهاد می کند که تا حد ممکن از انجام این کار خودداری کنید.

در این مقاله به شما خواهیم گفت که آیا روشن کردن خودرو برای چند دقیقه بدون حرکت دادن آن و خاموش کردن آنچه پیامدهائی برای خودرو به همراه خواهد داشت. روشن کردن خودرو به‌صورت درجا برای مدت کوتاهی و یا حتی حرکت آن در مسیر خیلی کوتاه شاید موجب شارژ شدن باتری بشود ولی آسیب هایی نیز به همراه دارد.

همانطور که در مقالات قبلی مجله رنو ایران نوشتیم فرایند احتراق و روشن شدن خودرو و در نهایت حرکت آن حاصل همکاری قطعات زیادی است. پمپ بنزین سوخت را به سمت پیشرانه به حرکت در می آورد؛ شمع خودرو رو نیز از طریق وایر شمع و با کمک باتری جرقه مورد نیاز برای اشتعال آن را فراهم می کند. سوخت از طریق سوزن انژکتور به داخل سیلندر پاشیده می شود و با ترکیب شدن از هوایی که از منیفولد به داخل آن کشیده شده آماده احتراق می شود.

جرقه زده شده و احتراق رخ می دهد و انرژی شیمیایی زیادی را آزاد می کند تا از اینجا قطعات مکانیکی وارد عمل شده و این انرژی را در نهایت به چرخ های خودرو انتقال می دهند. در این زمان حرارت ناشی از احتراق، پیشرانه را به سرعت گرم می کند و البته روغن موتور و فیلتر روغن وظیفه روانکاری و خنک کردن پیشرانه را بر عهده دارد؛ همچنین سیستم خنک کننده خودرو با همکاری ترموستات و رادیاتور آب را در اطراف بلوک سیلندر به جریان در می آورد تا دمای پیشرانه از حد معینی فراتر نرود.

نکته مهمی که باید به آن توجه کرد این است که وقتی خودرو روشن می‌شود، ابتدا سر سیلندر و اجزاء فوقانی موتور به سرعت گرم می شوند و در نتیجه دمای مایع خنک کننده موتور افزایش پیدا می کند ولی گرم شدن روغن موتور به عنوان روانکار و خنک کننده پیشرانه فرایندی زمان بر است، به عبارت دیگر دمای روغن موتور نسبت به دمای مایع خنک کننده موتور دیرتر گرم شده و زمان بیشتری سپری خواهد شد تا دمای روغن به دمای کاری برسد، لازم به توضیح است که دمای کاری، دمائی است که کارآئی سیستم حداکثر می باشد.

در هر وضعیتی مقدار بسیار کمی از مخلوط هوا و بنزین از جداره مابین پیستون و سیلندر و رینگ ها گذر کرده و به قسمت زیر پیستون راه می‌یابد. شایان توجه است که عبور کردن مخلوط هوا و بنزین از دیواره مابین سیلندر، پیستون و از میان رینگ های موتور در زمان سرد بودن موتور بیشتر است.

این مخلوط هوا و بنزین پس از عبور با روغن پیشرانه مخلوط می شوند و وقتی دمای روغن به وضعیت مناسب برسد، بنزین موجود در آن به سرعت بخار شده و در یک فرآیند وارد اتاقک احتراق شده و در هنگام احتراق سوخته و از بین می‌رود. با این وجود وقتی دمای روغن هنوز بالا نرفته، فرآیند بخار شدن و سوختن آن در اتاقک احتراق به درستی انجام نمی شود. در صورتی که در این حالت که روغن به اندازه کافی گرم نشده موتور خودرو را خاموش کنید بنزین مخلوط شده در روغن باقی مانده و موجب می‌شود تا کیفیت و گرانروی روغن کاهش یابد و نتواند وظایف خود را به درستی انجام دهد.

در صورتی که این عمل برای دفعات زیادی اتفاق افتد و در این میان از خودرو برای رانندگی به مدت طولانی استفاده نشود میزان وارد شدن بنزین به داخل روغن موتور به دفعات تکرار شده و کیفیت روغن به مقدار قابل توجهی کاهش می‌یابد. این اتفاق باعث می شود غلظت روغن موتور کاهش یافته و نهایتاً روغن نتواند وظایف خود را به درستی انجام دهد.

لازم به یادآوری است که روغن موتور وظایف زیادی به عهده دارد که مهم‌ترین آنها روانکاری، خنک کاری، شستشوی کثیفی های قطعات موتور و نگهداری کثیفی ها در خود، جلوگیری از اکسیده شدن و احیای قطعات و… هستند. وقتی که روغن موتور نتواند وظایف خود را به درستی انجام دهد، قطعات موتور دچار استهلاک شده و عمر آنها کاهش می‌یابد. همچنین دمای بعضی قطعات که فقط به وسیله روغن خنک می‌شوند، به شدت افزایش یافته و موجب آسیب رساندن به آنها می شود.

همچنین با کاهش کیفیت روغن موتور قطعات پیشرانه به درستی شسته نمی شوند و کثیفی ها روی قطعات آن رسوب می‌کند، قطعات موتور با گازهای موجود در هوا ترکیب شده و اکسیده می‌شوند و اصطلاحاً زنگ می‌زنند.

از دیگر مشکلاتی که در اثر استارت زدن درجای خودرو برای شارژ باتری ایجاد می شود می توان به آسیب دیدگی منبع میانی، منبع انتهایی، لوله های ارتباطی اگزوز و مهم تر از همه کاتالیست کانورتور اشاره کرد. میزان گازهای نسوخته که از موتور خارج می شوند در ابتدای روشن شدن موتور و در زمانی که موتور سرد است بیشتر از حد معمول است.

از طرفی دیگر کاتالیست کانورتور زمانی که هنوز سرد است و به دمای کاری مناسب نرسیده، نمی‌تواند فرآیند تبدیل و کاهش گازهای مضر را به درستی انجام دهد. روشن کردن موتور و خاموش کردن آن در زمان کوتاه موجب می شود که کاتالیست به اندازه کافی گرم نشود و نتواند وظیفه خود را به درستی انجام دهد و در عین حال، مقداری بنزین نسوخته در ساختار سرامیکی کاتالیست قرار گیرد.

در صورتی که تعداد دفعات شارژ باتری در حالت درجای خودرو تکرار شوند، میزان انباشت گازهای نسوخته در کاتالیست افزایش پیدا می کند و چنانچه بعد از چند بار روشن و خاموش کردن خودرو، صاحب خودرو اقدام به استفاده از خودرو کند، بنزین‌های نسوخته که در کاتالیست جمع شده‌اند، شروع به سوختن در همان مکان یعنی کاتالیست کانورتور کرده و دمای کاتالیست به شدت افزایش می‌یابد. این اتفاق باعث می شود که صفحات سرامیکی آن دچار آسیب و تغییر فرم شوند، در این وضعیت کاتالیست کانورتور علاوه بر اینکه نمی تواند وظایف خود را به درستی انجام دهد، دچار گرفتگی نیز می‌شود که گرفتگی کاتالیست نیز کاهش کارایی موتور را در پی خواهد داشت.

بنابراین توصیه مجله رنو ایران به شما این است در صورتی که از خودرویی به ندرت استفاده می کنید برای جلوگیری از خوابیدن باتری و یا شارژ کردن آن، خودرو را برای چند دقیقه در مسیری حرکت دهید تا دمای مایع خنک کننده موتور و دمای روغن موتور به اندازه کافی افزایش یابد و از آسیب رسیدن به پیشرانه و دیگر قطعات خودرو جلوگیری گردد.

در ضمن فراموش نکنید که یکی از اصلی ترین دلایل کاهش عمر قطعات مصرفی خودرو عدم استفاده از قطعات اصلی و استاندارد مورد تایید شرکت رنو است.

قطعات اصلی رنو مشخصه هایی دارند تا امکان شناسایی آنها از انواع تقلبی و غیر اصلی را برای شما فراهم کنند. اولین و بارزترین نشانه قطعات اصلی رنو بسته بندی آنهاست. به منظور تشخیص بسته‌بندی اصلی از سایر بسته‌بندی‌ها می‌بایست به نکات زیر توجه کنید:

عبارت "Group Renault" و "Groupe Renault" به هر دو زبان انگلیسی و فرانسوی بر روی کلیه جعبه ها درج شده است.

عبارت "Genuine Parts" و "Pieces D'Origine" و"Piezas De Origen" (به معنای قطعه اصلی) نیز بر روی کلیه جعبه ها به چاپ رسیده است.

باید توجه کنید که بجز این دو عبارت هر عبارت دیگری بر روی جعبه ها مشاهده شود به معنای تقلبی بودن بسته قلمداد می شود. همچنین در حال حاضر قطعه یدکی اصلی در دو بسته بندی سفید و کارتن‌ها قهوه‌ای رنگ عرضه می‌شوند.

دومین راه شناسایی قطعه اصلی و استاندارد رنو درج برچسب های امنیتی این شرکت بر روی بسته بندی قطعه است. این برچسب ها دارای کد پیگیری منحصر به فرد هستند که جهت شناسایی فروشنده قطعه و کشور سازنده مورد استفاده قرار می گیرند.

به علاوه در ساخت این بر چسب ها از جوهر حساس به نور (همانند تکنولوژی به کار رفته در چاپ اسکناس) استفاده شده است که با تغییر زوایه تابش رنگ آن از خاکستری به طلایی تغییر می کند.