سیستم ایموبیلایزر (Immobilizer) در خودرو چیست و چگونه کار می‌کند؟

نویسنده: علیرضا کرامتیان، سرپرست پشتیبانی فنی و خدمات پس از فروش شرکت رنوپارس

کلمه Immobilizer به معنی بی‌حرکت کننده و یا از حرکت بازدارنده است. طراحی این سیستم بدین منظور بوده است که یک سارق نتواند به‌سادگی خودرو را روشن و با آن متواری شود. شاید در خیلی از فیلم‌های سینمائی دیده باشید که یک سارق بدون داشتن سوئیچ خودرو، به‌سرعت شیشه پنجره خودرو را شکسته و درب را باز می‌کند و با بریدن و اتصال چند سیم در پشت محل قرارگیری سوئیچ در داخل کابین سرنشینان، خودرو را روشن کرده و آن را به سرقت می‌برد، این کار در خودروهایی که مجهز به سیستم ایموبیلایزر (Immobilizer) باشد، دیگر به این سادگی و با سرعت امکان‌پذیر نیست.

سیستم ایموبیلایزر (Immobilizer) برای جلوگیری از سرقت خودرو ساخته‌شده است ولی هیچ‌یک از شرکت‌های خودروساز تابه‌حال ادعا نکرده است که سیستم ایموبیلایزری که بر روی خودرو تولیدی آن نصب‌شده است، به‌طور کامل خودرو را در مقابل سرقت ایمن می‌نماید. در واقع کلیه وسایل و ابزارآلات جلوگیری از سرقت خودرو مانند قفل فرمان، قفل پدال، دزدگیر و حتی سیستم ایموبیلایزر فقط عمل سرقت خودرو را دشوار کرده و یا زمان لازم برای روشن کردن و سرقت خودرو را به تأخیر می‌اندازند. شاید شرکت‌های خودروساز با به‌کارگیری کلمه ایموبیلایزر به‌ جای سیستم ضد سرقت، به‌صورت هوشمندانه از اینکه خودرو به‌هیچ‌ عنوان قابلیت سرقت ندارد، فرار کرده و زیر بار مسئولیت نمی‌روند!

سیستم ایموبیلایزر (Immobilizer) صرفاً موجب می‌شود که افراد معمولی نتوانند خودرو را روشن کرده و به سرقت ببرند ولی شخصی که به نحوه عملکرد سیستم ایموبیلایزر تسلط داشته و تخصص لازم را در این خصوص داشته باشد، می‌تواند با استفاده از چند قطعه الکترونیکی و با داشتن زمان مناسب خودرو را روشن نماید، این کار شبیه یک کلیدساز ماهر است که به دلیل اینکه به نحوه عملکرد انواع قفل‌ها و درب‌ها تسلط دارد، با استفاده از چند ابزار نه‌چندان پیچیده می‌تواند درب یک گاوصندوق، درب خانه و یا درب یک خودرو را باز کند.

سیستم ایموبیلایزر (Immobilizer) موتور خودرو، سیستمی الکتریکی است که اجازه روشن شدن موتور را صرفاً به اشخاصی می‌دهد که کلید یا کارت تعریف‌شده برای آن خودرو را همراه داشته باشند. به‌عبارت‌دیگر سیستم ایموبیلایزر در یک خودرو از یک مجموعه تشکیل‌شده است که با توجه به نوع خودرو از سه و یا چهار قطعه تشکیل‌شده است که یکی از آن قطعات سوئیچ و یا کارت است که در اختیار صاحب خودرو می باشد و قطعات دیگر در خودرو تعبیه‌شده است، این سه و یا چهار قطعه به یکدیگر اختصاص داده‌شده و با یک فرآیند پیچیده، کدگذاری شده‌اند و فقط در صورتی فعال شده و موجب روشن شدن خودرو می‌شوند که با یک‌روند خاص بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و به‌عبارت‌دیگر با یکدیگر، یک دست (Set) باشند. به‌عبارت‌دیگر اگر یکی از این قطعات کددار به‌طور مثال کامپیوتر موتور را از روی یک خودرو باز کنیم و آن را بر روی یک خودرو دیگر که از هر لحاظ شبیه همان خودرو است، نصب نماییم، خودرو به‌هیچ‌عنوان روشن نخواهد شد.

در خودروهایی که مجهز به سوئیچ هستند، قطعات کدگذاری شده عبارت‌ند از سوئیچ، کامپیوتر موتور(که وظیفه مدیریت عملکرد موتور را دارد) و قطعه دیگری که سیستم ایموبیلایزر بر روی آن نصب است و در خودروهای مختلف، نام‌های متفاوتی مانند UCH، BCM و یا Immo Box دارند. در خودروهایی که مجهز به کارت هستند، قطعات کدگذاری شده عبارت‌اند از کارت، کامپیوتر موتور، قفل فرمان و قطعه‌ای که سیستم ایموبیلایزر بر روی آن نصب است (UCH، BCM یا Immo Box). البته ممکن است در بعضی از خودروها، ایموبیلایزر بر روی سیستم‌های دیگری مانند دست آزاد (Hands Free) تعبیه‌شده باشد، به‌عنوان‌مثال در خودروهای مگان، سیستم ایموبیلایزر بر روی UCH نصب و این قطعه کدگذاری شده است ولی در خودرو کپچر که مجهز به سیستم دست‌آزاد (Hands Free) است، سیستم ایموبیلایزر در قطعه‌ای بنام HFM که مربوط به سیستم دست‌آزاد است، تعبیه‌شده و قطعه کدگذاری شده HFM می باشد.

وقتی سیستم ایموبیلایزر فعال است، عملکرد سیستم‌های سوخت‌رسانی و جرقه به‌طور کامل قطع است و در خودروهایی که مجهز به کارت می‌باشند، قفل فرمان همچنان فعال مانده و چرخش فرمان غیرممکن می‌گردد. همچنین در بعضی از خودروها، برق مثبت بعد از سوئیچ نیز غیرفعال شده و استارت زدن امکان‌پذیر نخواهد بود.

سیستم ایموبیلایزر دارای سه بخش اصلی است:

• قسمت کنترل سیستم
• واحد الکترونیکی ایموبیلایزر
• واحد الکترونیکی مدیریت موتور

واحد کنترل سیستم ایموبیلایزر، علاوه بر اینکه قابلیت انجام وظایف سیستم ایموبیلایزر را دارد، دارای وظایف دیگری مانند کنترل باز شدن کلیدها را نیز به عهده دارد. این واحد را ترنسپوندر (Transponder Unit) و یا رمزگشا (Decoder Unit) نیز نامیده می‌شود. در واقع هسته اصلی سیستم ایموبیلایزر در این قطعه وجود دارد و کلیه کنترل‌ها در آن انجام می‌شود.

تصویری از یک نمونه‌ای واحد کنترل الکترونیکی محفظه سرنشین (UCH)

برحسب مدل خودرو و مشخصات قطعات، وضعیت سیستم ایموبیلایزر توسط یک چراغ‌قرمز و یا زردرنگ نمایش داده می‌شود، شکل این چراغ ممکن است به‌صورت دایره، سوئیچ و یا قفل باشد.

لازم به ذکر است که چراغ ایموبیلایزر در بیشتر خودروهای جدید حذف‌شده است.

وضعیت چراغ ایموبیلایزر به‌صورت زیر است:

1. چشمک زدن با یک چشمک در ثانیه: سوئیچ بسته و سیستم ایموبیلایزر فعال است.
2. کاملاً خاموش: سیستم ایموبیلایزر غیرفعال است.
3. چشمک زدن سریع با چهار چشمک در ثانیه: سوئیچ باز و سیستم ایموبیلایزر فعال است.
4. دائم روشن: سوئیچ باز و سیستم ایموبیلایزر دارای ایراد است و به‌درستی عمل نمی‌کند.

چیپ (تراشه) مغناطیسی:
در خودروهای جدید، سیستم ایموبیلایزر توسط یک چیپ مغناطیسی کددار که بدون باتری عمل می‌کند، کنترل می‌شود. این چیپ داخل قسمت پلاستیکی کلید یا داخل کارت (برحسب مدل خودرو)  نصب می‌شود و دارای یک کد الکتریکی محرمانه است که برای خودروهای مختلف، متفاوت است.

چیپ در داخل سوئیچ:

چیپ در داخل کارت

گیرنده کد ثبت‌شده در چیپ مغناطیسی:

برحسب مشخصات قطعات مورد استفاده در خودرو، کد ثبت‌شده در حافظه چیپ مغناطیسی، به دو روش ارسال می‌شوند:

1. انتقال کد بصورت امواج مغناطیسی در حالت سوئیچ باز
2. انتقال کد بصورت امواج رادیویی بصورت خودبه‌خود و درصورتی‌که چیپ مغناطیسی داخل خودرو قرار گیرد (برای خودروهای باقابلیت استارت هندزفری)

در صورت باز شدن سوئیچ و یا قرار گرفتن کارت در دستگاه کارت‌خوان، کد حفاظتی ثبت‌شده در چیپ توسط آنتن مخصوص دریافت می‌گردد تا پس از تقویت، آماده ارسال به کنترلی یونیت ایموبیلایزر گردد. این آنتن مخصوص، به‌صورت یک آنتن حلقوی دور مغزی سوئیچ و یا داخل دستگاه کارت‌خوان قرار دارد.

آنتن گیرنده حلقوی (حلقه ترانسپوندر)

دستگاه کارت‌خوان:

انواع روش‌های انتقال کد رمزدار:

کد ثبت‌شده در حافظه چیپ به دو روش توسط میدان مغناطیسی منتقل می‌گردد:

1. روش مستقیم
2. روش غیرمستقیم یا رمزگذاری شده

روش مستقیم انتقال کد:

وقتی راننده سوئیچ را باز می‌کند، واحد کنترل ایموبیلایزر توسط میدان مغناطیسی تولیدشده به‌وسیله آنتن، از چیپ درخواست می‌کند تا چیپ کدی را که در داخل خود ثبت‌شده است را به آن ارسال نماید. چیپ در پاسخ به این درخواست، کد داخل خود را از طریق آنتن حلقوی برای واحد الکترونیکی ایموبیلایزر ارسال می‌کند. بعد از آن کد ارسالی توسط آنتن بوسیله واحد کنترل ایموبیلایزر بررسی‌شده و در صورت صحیح بودن، واحد کنترل ایموبیلایزر اجازه روشن شدن موتور را به کامپیوتر موتور ارسال می‌نماید. اجازه روشن شدن به موتور بدین معنی است پاشش سوخت و ایجاد جرقه که تا این زمان میسر نبود، امکان‌پذیر می‌گردد.

نکته مهم در این روش این است که با هر بار باز شدن سوئیچ، یک کد ثابت بین چیپ و آنتن منتقل می‌گردد.

روش غیرمستقیم انتقال کد (Encrypted):

در این روش برخلاف روش مستقیم(که از یک کد ثابت در تمام شرایط استفاده می‌کند)، از یک سری محاسبات ریاضی برای تشخیص کدها استفاده می‌شود. در شبکه‌های کامپیوتری هنگام ارسال اطلاعات بین دو کامپیوتر، از یک الگوریتم یکسان، برای انتقال اطلاعات بین دو کامپیوتر (فرستنده و گیرنده اطلاعات) استفاده می‌شود.

الگوریتم یا الخارزمی مجموعه‌ای متناهی از دستورالعمل‌ها است که به ترتیب خاصی اجرا می‌شوند و مسئله‌ای را حل می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر یک الگوریتم، روش گام‌به‌گام برای حل مسئله است.

در ریاضیات و علوم کامپیوتر، یک الگوریتم یک دنباله محدود از دستورالعمل‌های کاملاً تعریف‌شده است که معمولاً برای حل یک دسته از مسائل خاص و پیچیده یا انجام محاسبات دشوار استفاده می‌شود. الگوریتم‌ها به‌عنوان مشخصاتی برای انجام محاسبات، پردازش داده‌ها، استدلال خودکار، تصمیم‌گیری خودکار و سایر وظایف استفاده می‌شوند.

بد نیست بدانید که واژه الگوریتم از نام ریاضیدان، ستاره‌شناس و جغرافی‌دان نامی ایرانی، ابوجعفر محمد بن موسی خوارزمی (الخوارزمی)، گرفته‌شده است. او در خوارزم متولد شد و در دانشگاه بیت الحکمه بغداد به اوج شهرت رسید. خوارزم یکی از شهرهای ایران بزرگ بود که امروزه در ازبکستان واقع‌شده است و خیوه نام دارد. امروزه از الگوریتم در بسیاری از علوم و صنایع استفاده می شود.

شرح عملکرد در روش انتقال غیرمستقیم کد، بدین‌صورت است که فرستنده توسط یک الگوریتم خاص پیغام را به‌صورت کد درمی‌آورد و از طرف دیگر گیرنده برای خواندن این پیغام باید از همان الگوریتم، جهت رمزگشایی کد استفاده کند. هدف در یک سیستم ایموبیلایزر این است که اولاً برای هر خودرو، تنها یک کد اختصاصی(کد سری خاص) وجود داشته باشد و ثانیاً از امکان خوانده شدن کد از طریق غیرمجاز، جلوگیری شود. لازم به ذکر است که این کار توسط الگوریتم خاصی انجام می‌گیرد.

وقتی راننده سوئیچ را باز می‌کند و یا کارت را در کارت‌خوان قرار می‌دهد، ابتدا لازم است تا سیستم کنترل ایموبیلایزر اطمینان حاصل نماید که آن سوئیچ یا کارت، متعلق به این خودرو است و یا خیر. برای این کار ابتدا سیستم کنترل یونیت ایموبیلایزر باید شماره شناسایی خودرو (VIN) را شناسایی کند، به همین دلیل سیستم کنترل یونیت ایموبیلایزر توسط میدان مغناطیسی(که بوسیله آنتن ایجاد می‌شود) به چیپ، فرمان فرستادن شماره شناسایی را صادر می‌کند، چیپ به این درخواست پاسخ داده و شماره شناسایی خود را برای کنترل یونیت ارسال می‌نماید. اگر شماره شناسایی چیپ با شماره شناسایی موجود در حافظه کنترل یونیت ایموبیلایزر، مطابقت داشته باشد آنگاه کنترل یونیت ایموبیلایزر یک عدد تصادفی را برای چیپ ارسال می‌نماید، سپس چیپ و سیستم کنترل یونیت ایموبیلایزر، آن عدد متغیر را بطور هم‌زمان داخل الگوریتم خود قرار داده و محاسبات لازم را بر روی این عدد انجام می‌دهند. چیپ، کد نهائی یا همان عدد بدست‌آمده پس از اعمال الگوریتم را برای کنترل یونیت ایموبیلایزر ارسال می‌نماید، کنترل یونیت ایموبیلایزر کدهای نهائی محاسبه‌شده توسط چیپ و همچنین کد محاسبه‌شده توسط الگوریتم خودش را باهم مقایسه می‌کند، چنانچه این دو کد با یکدیگر یکسان باشند، یونیت سیستم ایموبیلایزر بوسیله پیامی که به کامپیوتر موتور ارسال می‌کند، مجوز روشن شدن موتور را به آن می‌دهد، بدین ترتیب عمل پاشش بنزین و ایجاد جرقه آغاز می‌شوند.

در تصویر فوق چگونگی فرآیند روش انتقال غیرمستقیم و بر اساس الگوریتم به‌صورت خلاصه نمایش داده‌شده است.

ارتباط بین یونیت‌های موتور و سیستم ایموبیلایزر:

تا اینجا در مورد فرآیند ارتباط بین یونیت سیستم ایموبیلایزر تا سوئیچ یا کارت صحبت شد. چنانچه سوئیچ و یا کارت متعلق به خودرو باشد و مشکلی در سیستم ایموبیلایزر وجود نداشته باشد تا این مرحله برای یونیت سیستم ایموبیلایزر محرز شده است که سوئیچ و یا کارت متعلق به این خودرو می باشد. حال سیستم ایموبیلایزر می‌بایست به یونیت موتور مجوز روشن شدن را بدهد.

برحسب نوع خودرو، برقراری ارتباط بین کنترل یونیت‌های موتور و ایموبیلایزر، بوسیله شبکه مالتی پلکس و یا بوسیله سیم که سیگنال‌های کددار را منتقل می‌کند، انجام می‌گیرد.

نسل اول:
در این نسل فقط یک سیم حاوی سیگنال کددار بین واحد ایموبیلایزر و واحد مدیریت موتور مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگر سوئیچ باز بوده و ایموبیلایزر فعال باشد، واحد ایموبیلایزر هیچ اقدامی انجام نمی‌دهد یعنی در این حالت فقط یک ولتاژ ثابت که توسط کامپیوتر موتور تأمین می‌شود، در خط انتقال کد برقرار است. در این وضعیت امکان روشن کردن موتور ممکن نیست.

درصورتی‌که سوئیچ متعلق به خودرو موردنظر باشد و چیپ، کد مربوطه را به خودرو ارسال کند و استارت زدن مجاز باشد، کنترل یونیت ایموبیلایزر کد مربوطه را بصورت یک فریم و از طریق سیم ارتباطی به کامپیوتر موتور ارسال می‌کند، چنانچه کامپیوتر موتور شناسایی شود یعنی کد مربوط به آن با کد سیستم ایموبیلایزر و سوئیچ یکسان باشد، پاشش سوخت و ایجاد جرقه امکان‌پذیر شده و موتور روشن خواهد شد. لازم به ذکر است که کد ارسالی بین کنترل یونیت‌های موتور و ایموبیلایزر در خودروهای مختلف، متفاوت بوده و یکسان نیست.

نسل دوم:

در این سری نیز فقط یک سیم حاوی سیگنال کددار، بین کامپیوتر موتور و کنترل یونیت ایموبیلایزر وجود دارد.

چنانچه سوئیچ باز بوده و ایموبیلایزر فعال باشد، واحد ایموبیلایزر یک فریم خاص برای جلوگیری از روشن شدن موتور به کامپیوتر موتور ارسال می‌کند. نام این فریم، فریم فقدان است.

برتری این نسل (نسل دوم) نسبت به نسل اول این است که فریم ارسالی از سمت واحد ایموبیلایزر به کامپیوتر موتور، از روشن شدن موتور در هنگام نصب یک کامپیوتر بدون کد، جلوگیری می‌کند لذا امنیت خودروهائی که این نوع سیستم ایموبیلایزر بر روی آن‌ها نصب‌شده، نسبت به نسل اول بیشتر است و سرقت آن‌ها مشکل‌تر است.

نسل سوم:

در این نسل، ارتباط بین کنترل یونیت‌های موتور و ایموبیلایزر توسط شبکه مالتی پلکس است و انتقال به روش رمزدار انجام می‌گیرد لذا خودروهائی که از این نوع سیستم ایموبیلایزر بهره می‌برند، دارای بالاترین امنیت می‌باشند و امکان سرقت آن‌ها بسیار زمان‌بر و دشوار است.

کامپیوتر موتور کددار:

نسل اول:

در این نسل کد ثبت‌شده در حافظه کامپیوتر موتور، قابل پاک شدن بوده و چنانچه یک کامپیوتر که کد ایموبیلایزر برای آن تعریف‌نشده است، بر روی خودرو نصب شود، امکان روشن شدن موتور وجود دارد لذا امنیت این نوع سیستم ایموبیلایزر نسبت به نسل‌های دیگر پائین تر است.

نسل دوم:

در این نسل نیز همانند نسل اول، کد ثبت‌شده در حافظه کامپیوتر موتور، قابل پاک شدن است ولی همان‌طور که عنوان شد، به دلیل ارسال کد فقدان توسط سیستم ایموبیلایزر به کامپیوتر موتور، امکان روشن شدن موتور به‌وسیله نصب یک کامپیوتر موتور که فاقد کد ایموبیلایزر است، وجود ندارد. خودروهایی که این نسل از سیستم ایموبیلایزر بر روی آن‌ها نصب‌شده‌اند، دارای امنیت بیشتری نسبت به نسل اول بوده و امکان سرقت آن‌ها کمتر است.

نسل سوم:

در این نسل، کد ثبت‌شده در حافظه کامپیوتر، دائمی بوده و قابل پاک کردن نیست و با یک کامپیوتر که فاقد کد ایموبیلایزر است، نمی‌توان موتور را روشن نمود. کد ایموبیلایزر در خودروهائی که از این نسل ایموبیلایزر بر روی آن‌ها نصب‌شده، ثابت نبوده و همواره در حال تغییر است و فرآیند و چگونگی عملکرد سیستم ایموبیلایزر در آن‌ها (به دلیل استفاده از الگوریتم) نسبت به نسل‌های اول و دوم، بسیار پیچیده‌تر بوده و امکان سرقت آنها بسیار زمان‌بر و دشوار است.

لازم به ذکر است که در حال حاضر سیستم‌های ایموبیلایزر که بر روی خودروهای جدید نصب می‌شود، از نوع نسل سوم می‌باشند.

قفل فرمان:

خودروهای مجهز به کارت، دارای قفل فرمان الکتریکی هستند که در حالتی که موتور خاموش است و کارت، داخل کارت‌خوان قرار ندارد و یا کارت متعلق به آن خودرو نیست، باعث قفل شدن فرمان می‌گردد.

این قطعه دارای یک‌زبانه مکانیکی است که در زمانی که لازم است تا فرمان قفل شود، بوسیله یک موتور الکتریکی کوچک که در داخل قطعه قفل فرمان قرار دارد، از جای خود خارج‌شده و در شیارهائی که روی میل فرمان تعبیه‌شده است، قرارگرفته و موجب می‌شود تا امکان چرخش فرمان وجود نداشته باشد.

قفل فرمان توسط شبکه مالتی پلکس، به کنترل یونیت ایموبیلایزر متصل می‌شود و دستور باز کردن قفل فرمان را از این طریق دریافت می‌کند. هنگامی‌که سیستم ایموبیلایزر، چیپ داخل کارت را شناسایی می‌کند، یک کد رمزدار به واحد قفل فرمان ارسال می‌کند، در صورت شناسایی کد توسط قفل فرمان، زبانه توسط موتور الکتریکی به عقب حرکت کرده و فرمان آزاد می‌گردد.

همان‌طور که توضیح داده شد، سیستم ایموبیلایزر جهت جلوگیری از سرقت خودرو (بوسیله روشن کردن آن) بکار می‌رود. این سیستم به‌مرور زمان توسعه‌یافته و نسل‌های جدیدتر، دارای امنیت بیشتری هستند ولی پیچیده‌ترین و بروزترین سیستم‌ها هم نمی‌توانند به‌طور کامل از سرقت خودرو جلوگیری نمایند بلکه فقط باعث می‌شوند که عمل سرقت خودرو سخت‌تر شده و زمان و تخصص بیشتری نیاز داشته باشد.

هنگامی‌که یکی از قطعات کددار با مشکل مواجه شده و نیاز به تعویض داشته باشند، لازم است تا به نمایندگی مجاز مراجعه و خودرو پذیرش شود و سپس فرآیند سفارش گذاری، تعمیرات و دیگر عملیات لازم توسط کارشناس دوره‌دیده و با استفاده از دستگاه عیب‌یاب انجام گیرد.

اگر مطالب فوق را با دقت مطالعه کرده باشید، به‌راحتی می‌توانید درک کنید که سیستم ایموبیلایزر های هرچقدر هم که پیچیده و با آخرین فنّاوری‌های روز ساخته‌شده باشند، قابل‌نفوذ است و می‌توانند حک شوند، این بدین معنی است که دستگاه‌هائی وجود دارند که می‌توانند کدهای رمزدار را استخراج و کپی نمایند. نمونه دیگر از مواردی که با تمام پیچیدگی، حک می‌شوند، کارت‌های بانکی می‌باشند که همه‌روزه شاهد هستیم که تعداد زیادی از افراد، در اثر سهل‌انگاری و رعایت نکردن بعضی اصول ایمنی اولیه و اعتماد به افراد غریبه، مورد سوءاستفاده قرارگرفته و مبالغ زیادی از حساب‌های ایشان به سرقت می‌رود.

وقتی خودرو خود را برای انجام تعمیرات به یک شخص غریبه می‌سپارید، ایشان می‌تواند با استفاده از زمان زیادی که در اختیار دارد، اقدام به کپی کردن اطلاعات و کدهای رمزدار موجود در سیستم ایموبیلایزر خودروی شما نموده و با استفاده از دستگاه‌های غیراستاندارد و بدون اینکه شما اطلاع داشته باشید، یک سوئیچ و یا کارت برای خود ساخته و در فرصت مناسب، خودرو را بدون دردسر و بدون اینکه حتی توجه کسی را جلب نماید، به سرقت ببرد؛ بنابراین توصیه می‌شود تا برای انجام هرگونه تعمیرات، فقط به نمایندگی‌های مجاز مراجعه نمایید و یا خودرو را در اختیار افرادی که مورد اطمینان و شناخته‌شده هستند، قرار دهید و از سپردن خودرو به افراد بی‌نام و نشان و یا کسانی که صرفاً خود را بوسیله یک شماره تلفن همراه، در روزنامه و یا شبکه‌های اجتماعی معرفی می‌نمایند، جدا پرهیز کنید.