رنو سافران (Renault Safrane)

رنو سافران ( Renault Safrane ) یک خودروی سدان خانوادگی است که توسط شرکت خودروسازی رنو فرانسه از سال ۱۹۹۲ تولید شده است. نسل اول این خودرو ۴۷۶۸ میلیمتر طول، ۱۸۱۶ میلیمتر عرض و ۱۴۳۵ میلیمتر ارتفاع داشت و فاصله بین محورهای خودرو نیز ۲۷۶۵ میلیمتر بود. رنو سافران در زمان تولید و عرضه خود یکی از گران ترین و لوکس ترین محصولات رنو بود با این حال نسبت به برخی از مدل های مشابه خود به موفقیت تجاری محدود تری دست پیدا کرد. شرکت رنو خودروی رنو ول ساتیس را جایگزین رنو سافران کرد. از سال ۲۰۰۸ مدل جدیدی از رنو بر پایه سدان رنو سامسونگ SM5 با نام رنو سافران به بازار عرضه می شود.

رنو سافران آوریل سال ۱۹۹۲ جایگزین رنو ۲۵ در بازار خوروهای سدان شد. طراحی ایرودینامیک خودرو محافظه کارانه و نردیک به خودروهای اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی و یادآوری رنو ۲۵ بود.

رنو سافران در دو مدل دیفرانسل جلو و دو دیفرانسل، با موتورهای بنزینی و دیزلی و جعبه دنده های دستی و اتومات قابل خریداری بود. موتور این خودرو بر اساس قوانین اروپا به صورت انژکتوری کار می کردند. همچنین رنو سافران اولین خودروی رنو بود که به کیسه هوا مجهز شده بود.

طراحی سافران به نوعی تکامل رنو ۲۵ بود که به خوبی مورد پذیرش بازار اروپا قرار گرفته بود. رنو تصمیم گرفت در عوض رقابت در طراحی بدنه خودروهای سالن در زمینه عملکرد خودرو و همچنین صندلی های عقب تاشو که در آن زمان در اغلب خودروهای سدان موجود نبود تمرکز کند. با توجه به حضور رقبای آلمانی مانند آئودی، مرسدس بنز و بی ام و در این کلاس این اقدام رنو تاکتیک بازاریابی خوبی بود و به این شرکت اجازه داد تا توجه خریدارانی که به دنبال یک خودروی جایگزین بودند را جلب کند.

سری دوم رنو سافران دچار تغییرانی اندکی در ظاهر خود شد که البته این تغییرات بسته به بازاری که خودرو در آن عرضه می شد متفاوت بود.

تلاش مهندسین طراح رنو سافران این بود که نقاط ضعف اصلی رنو ۲۵ مانند را برطرف کنند بنابراین استحکام شاسی این خودرو و کیفیت مواد به کار رفته در ساخت آن به طور چشمگیری افزایش یافت. همچنین آنها تلاش ویژه ای کردند تا حد قابل ملاحظه ای از ورود سر و صداهای اضافی به داخل کابین رنو سافران جلوگیری کنند. نتیجه تقویت شاسی و استفاده از مواد عایق صدا در طراحی و تولید رنو سافران این بود که این محصول نسبت به رنو ۲۵ حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم سنگین تر شد.

رنو سافران در زمان عرضه در سال ۱۹۹۲ با شش موتور زیر قابل خریداری بود:

نوع موتور	حجم موتور	تعداد سیلندر	قدرت موتور
بنزینی	۱۹۹۵ سی سی	۸	۱۰۶ اسب بخار
بنزینی	۲۱۶۵ سی سی	۸	۱۰۶ اسب بخار
بنزینی	۱۹۹۵ سی سی	۱۲	۱۳۱ اسب بخار
بنزینی	۲۱۶۵ سی سی	۱۲	۱۳۵ اسب بخار
بنزینی	۲۹۶۳ سی سی	۱۲	۱۶۵ اسب بخار
دیزلی	۲۰۶۸ سی سی	۸	۸۷ اسب بخار
دیزلی	۲۴۹۹ سی سی	۸	۱۱۱ اسب بخار

رنو سافران عاری از مشکلات کیفی بود که شهرت رنو ۲۵ را خدشه دار کرده بودند. این خودرو توانست به خاطر راحتی و کابین خاص خود، ایزولاسیون صوتی فوق العاده و فرمان پذیری ممتاز خود تحسین منتقدان را برانگیزد. البته برخی از آنها معتقد بودند که شتاب خودرو و مصرف سوخت آن کمی با استاندارهای کلاس این خودرو فاصله دارد و قدرت و گشتاور موتور در مقایسه با وزن آن چندان مناسب نیست. این انتقادها باعث شد که فروش رنو سافران در خارج از فرانسه که مانند حس وطن پرستی خریداران هم یکی از عوامل فروش محصولات بود به عدد هدف گذاری شده توسط رنو نرسد. رنو در پایان سال ۱۹۹۳ یک مدل از سفران با موتور ۲.۵ لیتری توربو دیزلی ۱۱۵ اسب بخاری را عرضه کرد که به جذابیت این محصول افزود اما با این وجود هنوز هنوز رقبای سرسختی مانند آئودی ۱۰۰ بر سر راه رنو سافران قرار داشتند. با تمام این تفاسیر رنو سافران خودرویی بود که اغلب در استفاده های رسمی ژاک شیراک، رئیس جمهوری فقید فرانسه مورد استفاده قرار می گرفت.

رنو در سال ۱۹۹۴ یک مدل دیگر از سافران با عملکرد بالاتر و توربوی دوگانه را با نام سافران بی توربو ( Safrane Biturbo ) به بازار عرضه کرد. موتور ۶ سیلندر ۳ لیتری این محصول توان تولید ۲۵۸ اسب بخار قدرت را دارا بود و نسخه تکامل یافته موتور استفاده شدده در آلپاین A610 محسوب می شد. البته این مدل سافران تنها با جعبه دنده دستی به فروش می رسید. رنو در سپتامبر ۱۹۹۶ به تولید این نسخه پایان داد.

شرکت خودروسازی رنو در جولای سال ۱۹۹۶ تغییرات اساسی در ظاهر سافران ایجاد و این نسخه فیس لیفت شده را آماده ارائه به بازار کرد. قسمت های عقب و جلوی رنو سافران دستخوش تغییرات اساسی و به خودروهای مدرن رایج آن زمان نزدیک شد. همچنین سطح تجهیزات خودرو نیز نسبت به نسخه های قبلی ارتقای قابل توجهی یافت. همچنین مهندسین رنو تغییراتی را نیز در جهت بهبود جعبه دنده های اتومات و دستی این خودرو اعمال کردند.

به علاوه موتورهای خودرو به شرح زیر تغییر پیدا کردند:

نوع موتور	حجم موتور	قدرت موتور
بنزینی	۱۹۴۸ سی سی	۱۳۴ اسب بخار
بنزینی	۲۴۳۵ سی سی	۱۶۳ اسب بخار
بنزینی	۲۹۴۶ سی سی	۱۸۷ اسب بخار
دیزلی	۲۱۸۸ سی سی	۱۱۱ اسب بخار

موتورهای بنزینی چهار و پنج سیلندر به کار رفته در مدل جدید رنو سافران ساخت رنو و نتیجه شراکت کوتاه مدت این دو خودروساز سوئدی و فرانسوی در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی بودند.

اعمال تمام این تغییرات و مدرن سازی رنو سافران به اندازه کافی گره گشا نبودند و رنو در نهایت در سپتامبر سال ۲۰۰۰ تولید سافران را متوقف کرد.

با این وجود رنو در سال ۲۰۰۸ نام سافران را در برخی بازارها مانند چندین کشور حوزه خلیج فارس و همچنین ایران دوباره زنده کرد. البته این خودرو بر پایه خودروی سدان SM5 ساخت رنو سامسونگ موتورز به عنوان یکی از شرکای تجاری رنو بود که در سال ۲۰۰۹ در مکزیک هم به فروش رسید.

رنو سافران عرضه شده به بازار ایران دارای موتورهای ۲۵۰۰ سی سی ۶ سیلندر و ۲۰۰۰ سی سی ۴ سیلندر بود که به ترتیب ۱۷۷ اسب بخار و ۱۴۰ اسب بخار قدرت داشتند. همچنین این موتورهای قابلیت تولید ۲۳۳ و ۱۹۱ نیوتن متر گشتاور را دارا بودند.

همچنین جعبه دنده استفاده شده در این مدل از نوع ۶ سرعته اتومات و ۵ سرعته اتومات CVT بود. این محصول توسط شرکت نگین خودرو وارد بازار ایران شد.